Dit is de laatste posting van de vorige pagina:
Ik ben het volledig met Marius eens en vind het ook een leuke serie.Als alle straatfoto's op elkaar lijken kijkt men, denk ik, niet veel naar de inhoudt, die elke foto juist uniek maakt, maar ligt de nadruk op techniek.
Maak je dan straatfoto's of maak je dan foto's op straat?
Waarom vind ik het een leuke serie?
Foto 1: Opa met mogelijk kleindochter en tijdsbeeld conform schoeisel, de verschrikkelijke Crocks.
Foto 2: Een werkelijk beeld i.p.v. een toeristisch beeld. Het toont gewone mensen die gewone dingen doen als boodschappen halen, net zoals wij ook doen, echter in een toeristische plaats.
Foto 3: De jogster die symbool kan staan voor de gezondheidswaanzin die overal plaats vindt.
Foto 4: Het leven is niet veel anders dan hier. Ook daar zit opa in de scootmobiel en crost er zijn rondjes. Je ziet dat opa al een best leven achter zich heeft. Zijn verweerde kop spreekt boekdelen over zijn geschiedenis. Een helper, mogelijke kleinzoon begeleidt opa. Dat kan zijn dat opa een medisch probleem heeft waardoor hij niet zonder begeleiding de straat op kan.
Foto 5. Daar gebeurt heel veel. Een koppeltje zit Sushi te lunchen en laat dit verstoren door een telefoontje. Dat is de tijdgeest van nu. De GSM is belangrijker dan wat er dan ook maar gaande is en dus voelt men zich gedwongen die GSM op te pakken, zelfs tijdens een picknick. Verderop staat een man met rugzak mogelijk met iemand, buiten het beeld, te praten. Aan zijn kleding te zien lijkt het mij een toerist. Links daarvan zie je 2 personen met het zelfde shirt aan. Mogelijk personeel dat pauze heeft of een erg klef stelletje. Als je dan nog verder kijkt zie je een soort van platform met een trapje vanwaar mensen het water in kunnen duiken en er via het trapje weer uit kunnen klimmen. Voor het grootste deel zie je, denk ik, toeristen en hoe men er daar op i speelt en faciliteert. Dat zit allemaal inhoudelijk in die ene foto. Dat vind ik een toppertje.
Foto 6. Niemand die het treintje voor 5 euro naar de MC Donalds op het bord ziet staan? Dan zie je dat de man met obesitas terug komt van de MC Donalds en er mensen in de achtergrond, zonder obesitas, naar toe lopen. Kortweg je gaat er dun in en je komt er moddervet weer uit. Vol Vette humor! Dat mag ik met mijn vol vette pens wel zeggen.
Maar goed, als je zo veel valt over een afgehakt voetje of een krap kadertje dan mis je wel al die mooie dingen waar het nu net om gaat, denk ik. Maar goed, je mag het wel allemaal missen natuurlijk
Dus Jan, wat mij betreft, gewoon lekker zo doorgaan.
