Duidelijk verhaal waarom Fujifilm gekozen heeft voor APSC en niet FF

[mqaa]

http://fujifilm-blog.com/2015/06/30/int ... rame-dslr/

[EyeCoco]

<3 mooie uitleg.

[johant]

Leest meer als een marketingverhaal dan als een echt (kritisch) interview, naar mijn mening.

Blijft desondanks interessant leesvoer.

[JohnMoeleker]

Digitaal heeft voordelen. Zeker. Ik gebruik bijvoorbeeld het voordeel van het kunnen wisselen in ISO waarde, het beschikbaar hebben van veel opslagruimte zonder veel mee te hoeven slepen. Maar ik werk ook nog op filmmateriaal en zou het niet willen missen.
Waarom zit er anders op (vrijwel?) iedere Fuji een mogelijkheid film van verschillende soort te imiteren?
Daarom werk ik met sensors in verschillende maten en ook met analoog materiaal. Alles heeft zijn voor- en nadelen.
Beter? Nee er is niet 1 formaat het best. Wel blinkt iedere sensor ergens in uit.

[D.Haaksma]

Mooi verhaal met, zonder meer, een hoop waarheden en overdachte conclusies.
Evengoed zit er, naar mijn idee, een hoog wc-eend gehalte in.

[JohnMoeleker]

Ik zie het op een Fuji kunnen kiezen van profielen die lijken op prachtige Fuji-film niet als nadeel; ik voer het aan als een bewijs voor het feit dat film ook veel te bieden heeft.
Als ik op een oude Hasselblad een portret maak, heeft het "iets" dat ik tevoren weet dat gaat komen. Dromerig, mooie onscherpte in de achtergrond, en als ik op 6x6 een afdrukje maak - geen vergroting dus - dan is dat gelijk al goed voor degene die je hebt geportretteerd. Dat bereik ik niet met mijn canon selphy printertje aan een digitale body. Maar als ik een makro maak van het binnenste van bijvoorbeeld een mechanisch horloge is een digitale body ideaal, je weet gelijk of de scherpte en de belichting goed is. Op dit Fuji forum zie ik veel straatfotografie; ik heb daar toen hij pas uitkwam een X-pro1 voor gebruikt. Ik heb er een jaar of 50 Leica opzitten voor dat werk, en de Fuji gaf me toch minder voldoening, vandaar dat ik nu een Leica M Monochrom heb en een Leica T voor als ik kleur wil zien.

[Patrick]

Dat soort overwegingen hoef ik niet te maken. Die Leica's vallen nogal buiten budget...

Ik vind voor mijn straatwerk mijn camera's er prettig. Ben er erg tevreden over. Ik mis wel eens een shot door de autofocus, maar niet vaak. Ligt erg aan het onderwerp. Maar wat betreft handling and vriendelijkheid richting de onderwerpen: uitstekend. Maar ik sluit niet uit dat ik met iets als een Sony of Olympus ook prima uit de voeten zou kunnen. Maar ja, die Fujifilm objectieven. Die zijn dusdanig geweldig, dat ik er niet over peins!

[JohnMoeleker]

Het draadje gaat mijns inziens over de lofzang op het aps-C formaat.
Ik wilde alleen maar zeggen dat voor elk medium, film of digitale sensor en voor elk formaat wat te zeggen is. Je moet geen ei bakken in een theeketel hoewel het vast wel kan. Relatief compacte camera's zijn altijd fijn voor straatfoto's. Ze vallen niet op. Voor portretten gaat wat mij betreft niks boven 6x6 of groter. (Ik heb een portret, dat mijn opa op mijn moeders 18e verjaardag maakte in 1932 op een glasplaat - ik heb die kwaliteit nooit gehaald - de glasplaten van mijn opa waren net iets kleiner dan A4) Voor journalistiek inclusief sport is een dslr prettig en voor geruisloos bij plechtigheden en dergelijke is Leica top.

[Patrick]

Horses for courses. Helemaal eens John!

Maar voor nu zijn twee systemen naast elkaar voor mij genoeg. En het zou zomaar weer één systeem kunnen worden in de toekomst.

[JohnMoeleker]